Dikke sappige bramen geef je mij dit jaar, uit eigen tuin nog wel.
Wat ben ik toch trots op jou dat jij altijd alle gevaren weet te overwinnen.
Je bent wild grijpt zelfs naar mijn benen als ik langsloop.
Jij bent voor de duvel niet bang.
Ik ben gefascineerd door je,
Je bent krachtig mannelijk aantrekkelijk doortastend en niet te stoppen
Hoe doe je dat toch?
Haal je de kracht uit de looistoffen?
de energie uit de suikers?
je wortelkracht uit een bizar netwerk, breed en diepgaand?
Het lijkt er wel op.
Als kind smulde ik al van je vruchten, liefst een handje gewoon vers van je struik,
wonderlijke bolletjes smaakexplosie als je op goede grond staat.
De smaak is zoet een beetje zuur en soms weinig bitter, sappig,
sterk en zacht allemaal tegelijk. mmmmm.... lekker
Ook honden kun je regelmatig de zwarte snoepjes van de struik af zien plukken.
Ik kreeg zelfs pas een filmpje van een vriendin,
waarin een zwarte labrador vader, dit kunstje aan zijn zoon doorgaf.
"Kijk zo moet je ze pakken met je bek, dan heb je geen last van de stekels en toch de vrucht"
"probeer het maar" "lekker he? "
En zo snoepten zij verder. Heerlijk om te zien.
Als de mensen weer eens te ver zijn gegaan met landbouwgif het uitputten van de aarde
en geen mineraal voor jou overlatend,
dan hou jij lekker je kracht bij jezelf. Groot gelijk!
Als de mens je echt probeert uit te roeien, heb jij altijd een nog grotere wortelknol achter de hand,
waarmee je de meest uitdagende tijden overleefd.
Braam je bent een taaie een overlever een alleskunner en daar hou ik van.
Soms ga je ook in mijn tuin wat te ver in het woekeren, maar als ik je rustig maar duidelijk begrens,
of concurrentie geef van een andere sterke plant dan luister je wel,
en vind je plaats in het geheel.
Zo doe je een flinke duit in de buidel van het hele ecosysteem.
Je bladeren blijken een krachtig medicijn, kijk maar naar de dieren die ze eten die weten dat wel
paarden ezels geiten schapen kippen ze lusten je rauw.
Vooral in het voor en najaar als er een vachtwissel staat te gebeuren.
Afhankelijk van de voorkeur van het individuele dier gaan ze voor een lekker sappig jong blaadje,
bol van fris bladgroen, wat je reinigt en je plantensappen geeft die je slijmvliezen verstevigen.
De dieren die zich wat dieper willen voeden en verzorgen,
kiezen het oude door ervaring gebrandmerkte blad,
wat de zomer heeft doorstaan, alle regen en zon, wat taai is geworden, donkergroen en robuust,
met flinke stekels op de achterkant.
Deze oude bladeren helpen met veel inhoudsstoffen, je kracht bij je te houden,
en vandaaruit weerstand op te bouwen.
Wij kunnen braamblad jong ook vers eten,
de oudere bladeren mogen in de thee, misschien zelfs wel met paar vruchten.
Heb je ze niet in de buurt staan is het misschien wel wat om aan te planten aan de rand van je tuin of wei.
Vele mensen hebben er de pest aan omdat hij tegen de draad aan kan gaan etc,
maar toch wegen alle nadelen van de braam voor mij niet op tegen de voordelen.
Deze heerlijk braam leert ons namelijk op niveau een lesje om echt in onze kracht te gaan staan.
Dicht bij onszelf te blijven, onze introverte power te waarderen.
Braam nodigt ons uit naar binnen te bewegen met de herfst mee, richting de winter.
Zeker zo begin herfst als de snotneuzen loeren bij het omslaande weer
dan is hij op zijn top en gaat met volle kracht voor ons klaar.
In vele landen in vele wereld delen.
Ik koester je kracht lieve stekelige mopperkont van me,
ik kan er niets aan doen ik hou nu eenmaal van eigenzinnigheid en volle karakters.
Jij bent een deel van mijn leven en als ik je eet drink en met mijn ogen opneem ook een deel van mij.
Ik dank je, je kracht houd me ziektevrij.
Liefs Mo : )
Reactie plaatsen
Reacties