Deze lente viel zoveel regen dat maaien voor de boer onmogelijk was.
Hier in Leende bracht dat nog meer rust op het weiland.
Wat ooit begon als een doorsnee Engels raai grasland (door sommige ook wel "grasvalt" genoemd,
door zijn monotone overheersing en met herbiciden en kunstmest killereffect op de ecodiversiteit)
werd met behulp van de eigenaar ingezaaid met kruiden als smalle weegbree en paardenbloem
witte en rode klaver, met de bedoeling dat het de koeien van een bevriende boer lekker gezond voer zou leveren.
Ook werden op dit stuk land van 10 hectare met subsidie hagen geplant voor de vogels, in en om het perceel,
met daarin onder andere wilde roos meidoorn en sleedoorn.
Ik heb mogen adviseren over de zaden in de wei en de plantensoorten in de eetbare hagen,
voor de pension paarden die hier staan, het vee wat hier tijdelijk komt logeren en de wilde dieren die hier wonen.
Waterschap maakte ism met staatsbosbeheer en de eigenaar een plan om water op te vangen voor Valkenswaard,
met nat grasland zouden we dan tegelijk ook de natuur een handje helpen.
Er is een watergeul gemaakt met daarom heen wilgen.
In en om het water staat vooral veel lisdodde en wilgenroosjes, ook staat er de zeldzamere waterweegbree.
Ecodiversiteit herstel en groei was het doel.
Dit is gelukt kan ik wel zeggen. En hoe dat is gelukt zie ik pas echt na de drie jaar dat ik hier nu woon.
Ik huur de boerderij en assisteer met de dieren en de planten..
Ik hou van wild dus erg gecultiveerd word het wat mij betreft niet. Mijn God wat een mooie plek,
het begint nu echt zijn vruchten af te werpen. het land word zelfstandig en volwassen, vol regenwormen mollen en insecten.
In drie jaar is het grootste gedeelte van het land een wilde weelderige wei geworden.
Dankbaar ben ik voor iedereen die daar zijn steentje aan bijdraagt!
In het grasland kwamen ook regelmatig een stuk of 60 ganzen,
met hun ontlasting brachten ze nog meer zaden en kruiden die nu langs het water weelderig groeien.
Kikkers en salamanders zaten er altijd al maar nu er rust is,
is er veel voeding voor de ooievaar en de witte reiger die vaak op bezoek komen.
Er staat een hoog hek om het land dus we hebben hier geen zwijnen of reeën,
wel zijn we sporen van de vos leeft hier een marter. en sinds kort zien we ook meer konijnen.
De zwaluwen hebben zo'n veertig nesten in de schuur.
de spreeuwen en kraaien zijn hier vaste bezoekers.
De kerkuil heeft het helaas niet gered en vonden we dood. Waarom is nog steeds een mysterie.
Roofvogels als de havik en buizerd en sperwer leven volop in dit gebied.
Allerlei soorten wilde vogels hebben we hier vooral mussen en mezen,
maar ook roodborstjes kwikstaarten vinken putters en de bonte specht.
De roerdomp en de koekoek zitten in de natuurgebieden om ons heen en die hoor je regelmatig roepen.
Af en toe een eekhoorn in de eikenbomen die zijn wintervoorraad komt aanvullen.
Nu het gras kontjeshoog staat en het een genot is om doorheen te struinen,
zo erg dat mijn hart er gewoon doorheen huppelt.
Vinden we op een rustige dag waterjuffers en grote libellen in allerlei kleuren. Vooral veel goudkleurige maar ook diverse blauw en groentinten.
Pas zat er een te rusten op een grasspriet met zijn poten geklemd on een weegbree topje voor extra houvast.
Zijn elegante vleugels zijn krachtig en zo subtiel.
Het zijn machtige rovers met superpowers zo indrukwekkend hoe hard ze vliegen
en hun wendingen maken. Op de racefiets ging er één paar seconden een pal voor mijn gezicht meevliegen,
een magisch momentje.
De haag staat nog in bloei, vooral de hondsroos dan.
De margrieten staan hoog in het gras, een oudere dame vertelde dat het vroeger altijd zo was.
Wat een heerlijke wilde weelde.
Dat ik dit mag beleven. dat ik hier getuige van mag zijn.
Ik heb door dit proces mee te maken al zoveel geleerd.
zoveel gevonden wat ik in de stad miste.
Niet alleen het land word hier geregenereerd ; )
Deze 10 hectare grond grenst aan het leenderbos,
waar prachtige grote bomen staan,
Veel berken eiken en grove dennen maar ook de krachtige lariks.
Er word nog steeds gemaaid en geïnjecteerd gemest,
soms zelfs even met kunstmest gestrooid op het voorste perceel waar we verder niets aan gedaan hebben
om het verschil goed te kunnen zien.
Dit rotte weg in de natte periode, mogelijk door te weinig diepe beworteling,
het ingezaaide stuk zonder kunstmest is gezonder en groeit beter.
Helaas heb ik niet altijd alles voor het zeggen, maar mijn invloed kennis en ervaring deel ik graag als die gevraagd word.
Herbiciden en pesticiden worden hier al een tijdje niet meer gebruikt,
daar ben ik blij om. Liever geen gif in dit land, Ik hoop dat dit zo blijft!
Want dan ook veel minder planten die niet goed zijn voor de dieren,
zoals "de gifopruimer" jacobs kruiskruid
en "dol op verstoord land" de zwarte nachtschade.
Ik ben met mijn neus op de feiten gedrukt van het boeren leven, het bosleven het buitenaf leven.
De uitdagingen blijven komen en gaan, recht in je gezicht.
Elke dag dat ik hier wakker word is het met een lach diep in mij.
Nooit hoef ik me een moment te vervelen of bang te zijn de je geen ruimte hebt om creatief te zijn.
Het is een droom die waar werd. Die nu gewoon mijn leven is.
Voor hoelang weet ik niet, wat ik wel weet dat het er nu is om van te genieten,
niet alleen voor ons die hier vaak zijn, maar voor alle planten en dieren die hier vrij hun gang mogen gaan.
Drieëndertig jaar geleden zat ik aan de rand van het bos uit te kijken naar deze plek,
ervan overtuigd dat ik nooit op zo'n prachtige plek zou kunnen wonen. Maar nu woon ik juist daar.
Ongelofelijk hoe het leven kan lopen.
Ik heb geluk denk ik. Het enige wat ik bewust heb gedaan is een afspraak proberen te maken met de natuur.
Ik vroeg toen:" als ik voor jou zorg, zorg jij dan ook voor mij?"
En dat gebeurde.
Liefs Mo